grammaticus

grammaticus

1. Saxo Grammaticus

萨克索(约1150-约1220,丹麦历史学家)

2. Nam virtus in anima est, sed virtus de animo monome praeditur: aliquoties autem denominative dicitur, ut grammatica, quoniam est in homine, denominative grammaticus a grammatica dicitur.

（美德在灵魂之中，然而不作灵魂的谓词；但其他词，如语法，虽然在人之中，"语法家"却作为语法的派生词而用来称呼人。）