outface
[aut'feis]
vt. 大胆地对付, 逼视威慑
词形变化:
动词过去式: outfaced | 动词过去分词: outfaced | 动词现在分词: outfacing | 动词第三人称单数: outfaces |
vt.
1. 面对……而无惧色; 蔑视
2. 盯住……使之不安