peeve
[pi:v]
v. 气恼, 怨恨
例句与用法:
It peeves me to be ordered out of my own house.
命令我从自己的家中出去,真太气人了。
词形变化:
动词过去式: peeved | 动词过去分词: peeved | 动词现在分词: peeving | 动词第三人称单数: peeves |
vt.
使气恼
n.
1. 气恼
2. 使人气恼的事